sarma

Deze recensie werd geschreven in opdracht van de krant De Morgen maar is tot dusver nog niet verschenen.

Een surrealistisch spel waarbij woorden toegedekt worden doorgegeven en zo uiteindelijk lukraak een zin vormen. Le cadavre exquis boira le vin nouveau. Een dood lichaam dat zich als een vampier laaft aan het materiaal van anderen om al dansend weer tot leven te komen. Cadavre Exquis is een constructie waarin ex-Rosasdanser en choreograaf Vincent Dunoyer materiaal van drieëndertig eerstejaarsstudenten van PARTS danst, aaneengeregen tot één lange, grillige choreografie. De poses en het lichaam zijn van Dunoyer, de bewegingen en gedachtestroom van anderen. Hoewel Dunoyer tal van beslissingen uit handen heeft gegeven, zit hij tegelijk volledig in zijn eigen werk en fascinaties verstrikt. Die paradox maakt van Dunoyer onmiskenbaar een oeuvrebouwer, die zijn eigen plek als choreograaf en danser telkens vanuit een andere positie observeert.

Met een brede smile komt Dunoyer uit de coulissen, neemt een pose in halverwege de dansvloer en begint te dansen, van pose naar pose. Het ritme is gelijkmatig, maar het materiaal botst alle kanten op. Er zitten robotachtige momenten in, bizarre zuchten en kreten, sierlijke zinnen die de hele ruimte innemen, een simpele wandelpas, gestileerde gebaren, minuscule grijpbewegingen met de handen. Dunoyer behandelt alle materiaal met eenzelfde sérieux en aandacht voor detail, ook groteske en naïeve passages. Zo krijg je inderdaad een lichaam te zien waarin een hoop anderen aan het denken en dansen zijn. De auteurs demonstreren hun materiaal ook op video, een mooie reeks zelfportretten.

Nadien herhaalt Dunoyer de hele choreografie, talrijke details brengen op een haast microscopisch niveau reliëf aan in wat eerst een wat monotoon landschap leek. Door de simpele herhaling scherpt Cadavre Exquis de perceptie aan. Het materiaal is hetzelfde en weerspreekt halsstarrig een clou. En toch. Halverwege valt de video uit terwijl het geluid verdergaat en springt Dunoyer even later verschrikt op scène. Een technisch probleem of een knipoog naar Balanchine, die ook weleens schoonheidsfoutjes ensceneerde? Een schokkerig videofragment, een enkele passage wordt omgekeerd gedanst. Cadavre Exquis geeft tijd om te kijken, aan herinneringen te twijfelen en beter te kijken, aangestuurd door de verukkelijke dans van Dunoyer.