Statement over danskritiek
Le 'Déposition sur la critique de la danse' de PC Scholten est aussi disponible en français sur SARMA
Critical
Fringe or Spotlight, at the Nederlandse Dansdagen (Dutch Dance Festival) in Maastricht, a breakfast forum was organised where the artists where invited to confront their critics and vice versa.
Emio Greco | PC decided not to join the debate based on the assumed antagonistic relation between press and artists, where other factors are at stake. However, a contribution to the debate was made in terms of publicly spoken statements by Emio Greco | PC.
For now, the Dutch statements on Dutch dance critique.
Proloog
“Op welke plekken kan de dans rusten wanneer hij gedanst is? Waar gaat de dans naartoe? En hoe wordt hij weer in beweging gezet bij het herinneren van het schrijven? De vraag naar het lot, naar het doel van de dans, naar zijn weg en zijn overtuiging is een en dezelfde als die naar de beperkte blik, de blindheid van het oog dat de dans als ‘zuiver fysiek’ beziet.” (Andre Lepecki)
1. Emancipatie
Danscritici horen de dans serieus te nemen, hun plek zowel redactioneel als in het veld op te eisen om zodoende dans als een volwassen kunstdiscipline van betekenis te voorzien. Laat u dus niet in met inferieure disciplines als toneel en muziek; dans is immers de discipline van de toekomst.
2. Fundament
Waarom moet iedereen iets maken; waarom moet iedereen iets schrijven? als je niks te vertellen hebt moet je je mond houden.
Wat is een kritiek, en waartoe dient het? Waarop baseert de recensent zijn schrijverij? Om te voorkomen dat de recensent in populistische columns, doorspekt van cynische spitsvondigheid zijn voor- en afkeuren tentoonstelt,- de broodschrijver op zijn best - zou hij zich moeten wapenen met de vraag: Waar komt dans vandaan en waar gaat de dans naartoe? wanneer hij zich achter zijn computer zet en afdaalt naar zijn geheugen. Deze mistige plek moet worden uitgebuit omdat zij ons de niet-fysieke, niet-vluchtige kant van dans toont.
3. Vocabulaire
Nu dan het cynisme is afgezworen, het ego doet er immers niet meer toe, en er een oprechte poging gedaan wordt om dans te herscheppen in woorden, kan er geput worden uit vele talen. Traditie of vernieuwing, politiek, (kunst)geschiedenis, ruimte, tijd of filosofie kunnen klankbord zijn en diepte verschaffen. Omdat het fysieke aspect van dans niet de enige inzet is, mogen ook de woorden die we daarvoor gebruikten terug naar de plek van leen: de slaapkamer, de kleuterschool, de dierentuin en de gymles: Daar kan dan weer naar hartelust en zonder pretentie gerold, gedraaid en geklapwiekt worden.
4. Passie
Laten we er van uitgaan dat de danscriticus vertrok met als eerste motivatie zijn liefde voor dans. Een liefde die hij wil delen met een lezer. Wat houdt zijn liefde voor de dans in, en waarom zien we deze liefde niet gemanifesteerd als een liefdesrelatie: Een gepassioneerde verdediging van het geliefde object tegenover bijvoorbeeld andere kunstdisciplines. Een haatliefde verhouding met het geliefde object, waarin, in luidruchtige vrijage dan wel oorverdovende ruzie, zij zich gezamenlijk kunnen ontworstelen uit het keurslijf van clichés. Our love is special, unique and different. Or?
5. Politica
Houdt onpartijdigheid hoog in het vaandel echter: macht is niet vies. De danscriticus kan middels zijn machtspositie de door hem zo geliefde dans op een hoger plan trekken. Het mecenaat bespelen. Het perspectief verbreden. Het forum uitbreiden. De woorden bezigen die de dansmaker zich niet kan permitteren.
6. Politica 2
Als wij hierover willen communiceren heeft het geen enkele zin de dansmakers tegenover de danscritici te zetten in een forum. Beter zouden de critici elkaar onderling kunnen bestoken, hun (hoofd)redacteuren, de programmeurs, de beleidsmakers.
7. Politica 3
De communicatie tussen dansmakers en critici loopt via de polemiek. Dansmakers zouden meer moeten reageren op meningen over hun voorstellingen, hun gedachtegoed en visie. Het net is daar een uitstekend middel toe.
Epiloog
Zij die het weten...
In de vrije ruimte die voor ons ligt, niet belast met een noemenswaardige dans-schrijf traditie, kunnen we de ingrediënten bij elkaar gaan zoeken voor enige geloofwaardigheid. De kennisbronnen waaruit men put duiden, de taal verbreden, de geschiedenis omarmen, de vernieuwing nastreven, de gedeelde passie uitbundig vieren.
En.. altijd naar uzelf toe werken; altijd bij de dans blijven, nooit vergeten dat uw fascinatie en vragen daaruit voortkomen; zoek de verklaringen daar dan ook in, en schroom niet uzelf in het geding te brengen. waarbij de zoektocht van even groot gewicht is als de eventuele opbrengst (vrij naar Arjan Peters)