sarma

In het zog van William Forsythes voorstelling ‘Workwithinwork’ twee weken geleden, presenteert de Singel de fototentoonstelling ‘Motion’ van Dominik Mentzos, sedert 1989 huisfotograaf van Ballett Frankfurt. In ruim zestig uiteenlopende foto’s toont Mentzos zowel portretten, repetitiebeelden, als momenten uit voorstellingen. De laatste reeks is interessant omdat ze de zoektocht van de fotograaf naar een gepaste omgang met een centrale paradox verraadt: hoe beweging weergeven op een foto die precies de werkelijkheid en de tijd stillegt? Semiotici noemen fotografie wel eens indexicaal van aard, dat wil zeggen bestaand uit beelden tot stand gekomen door aanraking met het afgebeelde – tegenover een metaforische transpositie. Die directe band, die streling van de dans zit in sommige foto’s: ze zijn ‘bewogen’. Door hun leesbaarheid op te offeren voor nabijheid ontstaat zo een suggestieve textuur die best dansant is. Het mooist zijn de naaktportretten van Jone San Martin en Thomas McManus, die treffend aansluiten bij Forsythes maniëristische lichaamsesthetiek. Beide dansers poseren in een haast onmogelijke houding, waardoor hun lichaamsbeeld gepermuteerd wordt: geen enkel deel lijkt nog op de juiste plaats te zitten, het lichaam valt als een puzzel uit elkaar.