sarma

Ze danst haar helden. Deze beweging is opgedragen aan… De werkruimte. De verveling van het dansen. Het lichaam als afval. Het land der kleine dingen. Vergeten bewegingen. Ze is een landkaart. Ronddwalen is een praktijk die geen publiek behoeft. Wandelen een manier om te overleven. I think that changing one’s mind is one of the best things there is. Imagine, with all the things that are happening and changing, with life moving, new information that we get, imagine us remaining always the same. Always the same!? How beautiful it is to change one’s mind. (Jonas Mekas) Woorden. Hoe communiceren mensen? Hoe delen zij hun emoties? Margarets brief. Vloed aan herinneringen. Dansen in stilte. Hoe gedragen mensen zich wanneer ze alleen zijn en naar de radio luisteren? Plakboek. Ik probeer dingen te verbinden die ik niet begrijp. (Thomas Hirschhorn) Bewegingen die ze had kunnen doen, maar niet hoeft te tonen. Soms begrijpt ze de wortels van haar dans niet. Wat betekent het om het zelf als materiaal te behandelen? Hoe vergeet het lichaam trauma, genot of alledaagse dingen? Hoe kun je spreken met je ruggengraat? What would you do if you lost it? (Allen Ginsberg) Tekenen. Nasporen. Observeren. Meten. Rondsluipen. Fictie. Quantum genealogy. Verteren. Afwerpen. Verzamelen. Punding is stereotiep motorisch gedrag gekenmerkt door een intense fascinatie voor repetitieve handelingen en het bestuderen van mechanische objecten, waaronder aan zichzelf pulken, horloges en radio’s uit elkaar halen, of het sorteren en schikken van alledaagse voorwerpen, bijvoorbeeld keitjes, stenen en andere kleine objecten naast elkaar plaatsen. (Medisch woordenboek) Een sokkel oppoetsen voor een nieuwe constructie. Amnesie. Welkom. The shaking woman or a history of my nerves. (Siri Hustvedt) Het Bonsai-principe. Gewelddadige zone. Foto’s van séances. Stills. Catalogus van lichaamsdelen. Body synching. T-shirt-dans. Greta Garbo’s screen-test. The costume is present. She has attitude. She’s a queen. She’s a loser. She’s open. She’s everything. Ze zeult alles met zich mee, als een dakloze, maar niet zonder glamour. Alchemie. Walk in the footsteps of a person, quietly. Walk in the footsteps of a person, singing. Walk in the footsteps. (Yoko Ono) Afgebroken verhalen. Voorouders. Archeologie. Lappendeken. Haar moeder kocht haar kleding, maar omdat ze thuis niet veel geld hadden droeg haar moeder die ook, iets waaraan ze een hekel had. Picasso’s Meisje voor een spiegel. Op het trouwfeest van een vriend ontdekte ze dat optreden best leuk is en op verschillende manieren kan worden aangepakt. Wow. Hoe zou een feministische dans er vandaag kunnen uitzien? Take a picture of strangers holding hands. (Miranda July) Pussy Riot. Ulrike Meinhof. Valie Export. Marlene Dumas. Louise Bourgeois. Yoko Ono. Laurie Anderson. Patti Smith. Diamanda Galas. Diane Keaton. Trisha Brown. Pina Bausch. Persoonlijke geografieën. Why be happy when you could be normal? (Jeanette Winterson) Cartoon body. Humor, satire, wreedheid, decompressie. Hoe te bewegen van paneel naar paneel? Via het gootje. Via geluiden van slordig gedrag. Soms weet ze het niet. Misschien is het de dunne potloodlijn die de verbeelding aanspoort. Een kleur dansen is lastig. Ze probeert zo veel mogelijk mensen aan boord te halen. Hedendaagse dans als gym. Every moment is a moment of learning. Not a moment of habits, but a moment of a newness of possibilities to live in this world, and to do what I feel is needed to live in this world. So this is not comfortable. (Charlotte Selver) Goocheltruc. In ieder geval kunnen we niet samen naar het verleden terugkeren. Gevangen in geschiedenis. Een plexiglazen sarcofaag. William Burroughs. Vampieren die overleven op gewoontes en oude herinneringen – of is het vers bloed? Ze zou elke dag iets anders kunnen improviseren. Een vlieger proberen op te laten. Zich een fictieve rol aanmeten in een reële werkruimte. Tweeduizend yogamatten. Jager. Sjamaan. Volksdans. Het komt van achteren, misschien via het oor. Alle liedjes zijn uitgeput. Spelende meisjes. Gelach. Gegiechel. Ademhaling. Het was in zekere zin mijn eerste psychomagische act. Ik diende mezelf te vermommen. Ik begon met me van top tot teen in nieuwe kleren te steken. Die waren niet door mezelf gekozen maar door drie vrienden, zodat de kleding geenszins de smaak van een enkel individu weerspiegelde. Ik maakte een valse identiteitskaart: een andere naam, een andere geboortedatum, een andere foto. Ik kocht een varkenslapje, wikkelde het in zilverpapier en deed het in mijn jaszak als waarschuwing. Het ongebruikelijke contact met het vlees zou me eraan herinneren dat ik me in een speciale situatie bevond en dat ik moest vermijden in de zaak verstrikt te raken, wat er ook mocht gebeuren.(Alejandro Jodorowsky) Deze dans is op zoek naar een gemeenschap. Hoeveel herhaling is er nodig om van dans een ritueel te maken? Hoe kun je van gedaante veranderen door jezelf binnenstebuiten te keren? Halloween. Willy Wonka en de chocoladefabriek. Sound cloud. George Maciunas’ dumpling party, 80 Wooster St., June 29, 1971. Andy staat terzijde, nooit in het centrum, nooit met volle overtuiging. En George lacht, lacht bij dat alles, Warhol incluis, en plaatst er zijn eigen fragiele leven, een volstrekt triviale, onbelangrijke wereld, een wereld van doosjes, puzzels, grappen – dat alles ter ere van de ledigheid. De zwaarwichtigheden laat hij over aan de rest van de wereld.(Jonas Mekas) Werken met alledaagse dingen. Het is best gevaarlijk. Ze heeft een helm nodig. Stuitering. Ze denkt aan het leven dat ze had kunnen leiden indien ze niet al die tijd in de studio doorbracht. Als de werkruimte steeds elders is, waar gebeurt het dan? X-ray. Cartografie. Denken in beelden. Stan Brakhage. Deken. Geheugenzone. Het staat op video – de video weet het! Homemade, 1966. Ik gebruikte mijn geheugen als partituur. Ik gaf mezelf de taak een reeks betekenisvolle herinneringen op te voeren en te laten doorsijpelen, bij voorkeur diegene die identiteit beïnvloeden. Ieder herinneringsfragment wordt ‘beleefd’, niet gespeeld. Een projector is gemonteerd op de rug van de performer en de film van de dans wordt geprojecteerd op muren, vloer, plafond en publiek, en dat synchroon met de live actie.(Trisha Brown) Schouderbladenlectuur. Zeekoe. Jachtdialoog. Theriomorfe verbeelding. Toespraken, liederen, aansprekingen. Amuletten, spreuken, offers. Groepsactiviteiten. Consultaties. Schaduwen. Proberen vijfduizend dieren tegelijk te zijn. Zintuigen uit het verleden. Super 8-nostalgie. Expanded cinema. Describe what to do with your body when you die. (Miranda July) Meeting, matching, layering. Totem. Hout, vilt, plexiglas, aluminium. Waarom bestaat er geen woord voor een vrouwelijke jager? Collage. Snijden, boren, naaien, krassen. Morgen kan niemand komen omdat ze moet dansen! Hoe vaak heb je getracht jezelf af te schermen door te krant te lezen, televisie te kijken of simpelweg te dagdromen? Dit is de vraag van één miljoen: hoe vaak stond je überhaupt met jezelf in verbinding tijdens je leven?(Chögyam Trungpa, Shambhala) Hoe kan ze het doen en laten van alle anderen observeren? Soms maakt ze een karikatuur van zichzelf, haar onderzoek en haar verlangens. Ze moet zich volledig vrij voelen om belachelijk te kunnen zijn. Waar is ze nu? Waar ben jij nu? De periferie bevolken. Perspectieven creëren. Microkosmos. Hoe iets opzetten en vervolgens uitwissen – en dat vijf of zes keer na elkaar? Speeksel is belangrijk. Knopen. Animatie. Wake-up call. De inspanning om alles bij elkaar te houden. Voor een ogenblik werd ik beslopen door het gevoel dat mijn werk, mijn visioen me zal vernietigen, en voor een vluchtig moment bekeek ik mezelf met een langdurige, strenge blik, iets wat ik anders niet zou doen. Uit instinct, uit zelfbescherming bekeek ik mezelf met objectieve nieuwsgierigheid om na te gaan of mijn visioen me al niet te gronde had gericht. Het was een troost te beseffen dat ik nog steeds ademde.(Werner Herzog, Conquest of the Useless) Flying the jacket. Lazy Susan. Schrödingers kat. Bloggen. Verticale cinema. Ze weet niet hoe en waarom ze zich om herhaling zou moeten bekommeren. Make an encouraging banner. (Miranda July) Hoe kun je je bewegen in een ruimte die je nog niet kent? No entertainment, no explanation. Ze probeert zichzelf te zijn. 1980s new wave, bitchy, dry and cold-faced. Mondharmonica. Blues. Shapido. Krakende boot. Elke handeling is gehuld in stilte. A shadow is a memory of us. It disappears as soon as we walk away from it.(Yoko Ono) Geen vervloeiing. Een reeks portretten, van 20 seconden tot 20 minuten. Clichés uitputten. Camouflage. Breken, gooien, verbrijzelen. Printen. Channeling. Hekserij. Slangenmens. Wanneer hebben vrouwen hun krachten verloren? This is the happy house, we’re happy here in the happy house / Oh, it’s such fun, fun, fun (Siouxsie and the Banshees) Ze zou foto’s kunnen verzamelen om al deze verhalen te bevestigen – ze zijn waargebeurd! Nog meer woorden op de scène. Ze hoeft niet zichtbaar te zijn wanneer ze spreekt. Ze hoeft geen beeld te zijn, ze zou overal kunnen zijn. Bird walk. Huiselijk hoekje. Sauna. Beeldbesef. Silhouet. Il est un diseur, elle calembourgeotte / Il parle, elle parlotte / Il joue à la bourse, elle boursicotte / Il cuisine, mais elle popotte / Il siffle comme un merle, mais elle sifflotte / Il tousse, elle toussotte / Il bouquine, elle bouquinotte / Il vit, elle vivotte (Louise Bourgeois) Lichtelijk foute muziek. Die jazz bezorgt je hoofdpijn! Blondie. David Bowie. Carolee Schneemann. Gloria Steinem. Chantal Akerman. Linda Blair. Riot Grrrl. Abigail Child. Knal! Wonder Woman knock-out geslagen door Mary Stuart. Fluisterende stemmen. Unplugged. Bijna. De band terugspoelen. Het jachtterrein uitbreiden. Magic show. Hoe zien dromen eruit wanneer je niet langer gebonden bent aan herinneringen? The room of your own making. Take all the anger out of the room. Take all the sorrow our of the room. Take all the shadows out of the room. Open the window. Let everything in the room breathe in the ocean wind.(Yoko Ono) Transformatie. Flikkering. Losse eindjes. Herintegratie. Communicatie. Coaching. Overdracht. Ze speelt geen karakter, ze handelt. Deze dans is op zoek naar een gemeenschap. Every day brings change / And the world puts on a new face / Certain things rearrange / And this whole world seems like a new place / What’s this whole world coming to? / Things just aren’t the same / Anytime the hunter gets captured by the game.(Smokey Robinson) Op scène improviseren maakt deel uit van haar geschiedenis – het voelt goed aan. Haar vernielingsdrang herbestemmen. Het wachten, de jacht, het verlangen, de opoffering, het inzicht. Draperen. Fragmenten. Voorbijglijdende bomen. De ruimte tussen de beelden animeren. Kleine verstoringen. De studio is ook een fictie. Te veel authenticiteit. Grotesk. Verdwijning. We bevinden ons in de collage van de collage van de collage. We dwalen rond. Worden een blad papier. Atmosferen. Oranje. Stilte. Lichtflitsen.