sarma

Nu Trisha Brown om gezondheidsredenen een punt achter haar carrière heeft gezet, stelt zich de vraag hoe haar oeuvre zal (kunnen) doorwerken. Welke documenten, repertoire en dansers die het levend houden zijn beschikbaar? Tussen 1992 en 2006 voerde de Franse choreografe Emanuelle Huynh geregeld gesprekken met Brown vanuit een nieuwsgierigheid naar haar werk en methode. Aan bod komen thema's als de rol van de danser en samenwerking, Europa vs. Noord-Amerika, improvisatie en onderwijs. Huynh voegt ook notities van een workshop en enkele documenten van dansers toe. De informele dialoog tussen kunstenaars blijft meestal impliciet en onuitgegeven, wat van Histoire(s) een bijzondere collectie maakt, al blijken de oeuvres van Brown en Huynh nauwelijks raakpunten te vertonen. Afgezien van het ruwe "noteren, vasthouden in het geheugen, compileren voor de toekomst", blijft de inzet van het boek onduidelijk en moet de lezer zelf aan de slag. Een uitgebreide index laat toe doorheen de driehonderd pagina's gehakt stro te navigeren.

Emanuelle Huynh, Denise Luccioni, Julie Perrin (eds.), Histoire(s) et lectures: Trisha Brown / Emanuelle Huynh, Dijon: Les presses du réel, 2012