sarma

Claire Croizé is een Française die niet zo lang geleden afstudeerde bij PARTS met een opmerkelijk eindwerk. Later dook ze terug op in een voorstelling van Andy Deneys. Nu waagt ze zich voor het eerst aan een eigen solovoorstelling met de titel Blowing up. Toch waagt Croizé zich niet op glad ijs, want voor deze voorstelling kreeg ze steun van regisseur en sinds kort ook danser-choreograaf Jan Ritsema, haar vroegere leraar bij PARTS en van Bojana Cvejic. Het thema van de voorstelling is Croizés fascinatie voor contrasten en tegenstellingen, door het thema van de mens die verscheurd wordt door schoonheid en banaliteit, door geweld en het streven naar een betere wereld.

Blowing up is te zien tijdens de openingsweek van STUK in Leuven in de STUK Studio op 2 en 3 oktober, telkens om 20u30. Met Stukkaart kom je er gratis in, anders betaal je 9,85 of 11 euro. Inlichtingen en reservaties: 016/320.320 of www.stuk.be

Drie balletten

Met Three for the road trakteert het Koninklijk Ballet van Vlaanderen, dat op dit ogenblik zwaar geteisterd wordt door subsidieperikelen, zijn publiek toch met een triple bill van wereldpremières in Theater 't Eilandje. Mauricio Weinrot introduceren hoeft allicht niet meer voor wie het gezelschap kent. Hij presenteert met Distant Light voor de tiende maal een nieuwe choreografie voor het KBvV op muziek van de Letse componist Peteris Vasks. De Pool Krzysztov Pastor daarentegen werkt voor het eerst voor het KBvV. Hij verdiende eerder zijn sporen bij het Nationaal Ballet in Amsterdam, het Nationaal Ballet van Litouwen, het West Australian Ballet, het Washington Ballet en het Ballett Dresden. Zijn Encounters is een abstracte choreografie op Sonate voor solocello, opus 8 van Zoltan Kodaly. In deze voorstelling worden de relaties tussen de verschillende dansers op het toneel ontleed. De uit Brooklyn afkomstige Nicolo Fonte bestelde voor zijn nieuwe werk dan weer een partituur bij de Italiaanse componist Diego DallOsto. Fonte begon zijn carrière als danser bij de Grands Ballets Canadiens in Montreal waar hij danste in balletten van George Balanchine en Nacho Duato. Hij volgde Duato naar zijn Compania Nacional de Danza in Madrid waar hij ook zijn eerste eigen choreografieën realiseerde. Sindsdien is hij internationaal een veelgevraagd choreograaf.

Three for the road staat vanaf 3 oktober in theater 't Eilandje, Kattendijkdokkaai West, Antwerpen. Voor tickets en informatie: 03/234.34.38 of www.koninklijkballetvanvlaanderen.be

Jonge mensen, oude stemmen

Raimund Hoghe is sinds jaren een vaste gast in het Brusselse Kaaitheater. Hoghe startte zijn carrière als journalist, waar hij naam maakte met zijn scherpzinnige interviews en portretten. Een interview met Pina Bausch leidde ertoe dat hij in 1980 als dramaturg bij haar dansgezelschap ging werken. Tien jaar later maakte hij zijn eerste eigen dansvoorstellingen. Meinwärts uit 1994 is de eerste dansvoorstelling waarin hij zelf solo ten tonele verschijnt. Geen evidentie, want Hoghes rug is ernstig misvormd door een bochel. Deze voorstelling, net als latere solowerken zijn een vaak aangrijpend ritueel waarin Hoghe zijn persoonlijke geschiedenis en die van het naoorlogse Duitsland verwerkt. Daarin is veel ruimte voor de muziek en de films die het universum van zijn jeugd bepaald hebben. Maar ook grote themas zoals de jodenvervolging, xenofobie of homohaat (Hoghe is zelf homo) keren steevast weer in zijn werk. Het wonderlijke aan deze voorstellingen is dat ze door hun strakke structuur en ingehouden toon nooit obsceen of pamflettair worden, zelfs niet wanneer Hoghe zijn lelijk misvormde lichaam blootgeeft. Sinds enkele jaren nodigt Hoghe ook andere dansers uit om deel uit te maken van zijn bijzondere theaterwereld. Verleden jaar nog was in het Kaaitheater de voorstelling Sarah, Vincent et moi te zien, gemaakt in samenwerking met Sarah Chase en Vincent Dunoyer. Voor Young people, old voices zocht Hoghe een groep jonge mensen uit België en Frankrijk bij elkaar die hem fascineren door hun eenvoud en natuurlijke schoonheid. Elementen uit het leven van deze mensen confronteert Hoghe met oude stemmen, de songs van zangers en zangeressen op het einde van hun carrière. De spanning tussen jong en oud is dus het grondthema van de voorstelling. Waar zijn voorstellingen totnogtoe steeds bedacht waren voor een kleine zaal, zoekt hij met dit werk het grote podium op.

Young people, old voices staat op 3, 4 en 5 oktober telkens om 20u30 in het Kaaitheater aan de Sainctelettesquare in Brussel. Inlichtingen en reservaties: www.kaaitheater.be of 02/201.59.59.